Het spelen was over: het speelgoed was kapot

Eerder hadden we problemen met de boosterpompen, twee weken terug waren ze alle twee definitief total-loss kapot. Althans: de gearbox en de elektromotor. Gevolg: we konden niet meer lossen! Het schip kon dus niet meer verhuurd worden. Het grote spelen was over: ons speelgoed was definitief kapot.

Binnen twee weken heeft kantoor het voor elkaar gekregen een nieuw systeem te ontwerpen (zonder de kwetsbare gearbox die de problemen leverde), de nieuwe spullen te bestellen, de hele wereld over te vliegen naar ons schip, waar wij, samen met extra personeel van de wal het nieuwe systeem hebben ingebouwd. Nu spelen we het grote spel weer, met gloednieuw prachtig speelgoed.

Ondertussen hebben we ook een nieuwe 3de stuurman gekregen en tijdens het laden en lossen loop ik wacht samen met hem. Het is echter wel de eerste keer voor deze vent dat hij stuurman is: voorheen was hij leerling / matroos. De twee weken waarin we de reparatie uitvoerden heb ik veel tijd in die vent gestoken: hij wist niets en ik moest hem alles leren.

Ik heb wel heel veel uitgelegd, aan dek en in de controlekamer, maar toen hadden we steeds alle tijd en waren we niet aan het laden en lossen. Nu zijn we dat wel. Dat betekend dat we nu veel haast hebben omdat we veel moeten doen en controleren, en dat er om ons heen ook van alles gebeurt. En nu heeft hij dus geen idee wat er allemaal om hem heen speelt, wat hij moet doen en wat belangrijk is en wat niet.

Nu doe ik dus behalve mijn eigen werk, ook zijn werk erbij, moet ik hem voor de zoveelste keer alles uitleggen, alles controleren wat hij doet (hij maakt fouten!) en die fouten opvangen en corrigeren. Hij komt uit de Oekraïne en dit alles valt niet in goede aarde: dat ik -een leerling- hem -een officier- vertel wat hij moet doen, hem controleer en hem op zijn fouten wijs.

Hij dus constant een kuthumeur omdat ik hem controleer en op z'n fouten wijs, en ik ook een kuthumeur omdat ik al zijn werk er nu bij moet doen, terwijl hij er vele malen meer voor betaald krijgt, en hij vervolgens ook nog loopt te kankeren als ik hem corrigeer. Bijkomend probleem: de gast is 2 meter hoog en 2 meter breed... 1 brok spieren (hij zat voorheen in het Olympisch zwemteam).

Die moet je eigenlijk niet kwaad maken. Maarja, ik moet er wel voor zorgen dat er niets mis gaat!

De sfeer is geweldig.