De wal op in Bissau (´s avonds)

Ik kwam om 23:00 uur onder de douche vandaan en was eigenlijk hard op weg naar m'n kooi toen er op m'n deur geklopt werd. Joris ging samen met de eerste stuurman de wal op en vroeg of ik mee ging. Vijf minuten later stond ik weer strak in de deo buiten. Toen we van het schip wegliepen verdwenen we in totale duisternis. Geen kwestie van je ogen laten wennen, we zagen gewoon niet meer waar we liepen. Lang leve het zaklampje van Joris! Bij de poort van de haven werden we tegen gehouden door de douane, hij ging namelijk net slapen en wilde 's nachts z'n bed eigenlijk niet uit om de poort voor ons open te doen. Door een mooie fooi te beloven mochten we toch naar buiten.

Opnieuw liepen we het lange stuk naar de stad, pas in de stad vonden we een taxi. Nadat we hadden uitgelegd dat we een bar zochten met bier, muziek en vrouwen begon de chauffeur te rijden. De eerste bars wezen we af bij gebrek aan mensen en muziek maar na twintig minuten rijden vonden we een mooie bar met live muziek en veel mensen op het terras. De chauffeur was tevreden met twee euro.

Het bleek een bar te zijn waar veel buitenlanders kwamen en al snel werden we aangesproken door Will, een Australiër die we consequent Skippy noemden. Hij was hier al twee maanden en ontpopte zich als echte party source. Welke clubs waren goed, welke niet, waar was het veilig, waar niet en per club volgde een uitleg in welke hoeken de dealers en maffia stonden. Goede informatie natuurlijk en daar hield het niet mee op. Ook alle meisjes kende hij bij naam, specialiteit en prijs.

Na een paar uur lieten we de bar voor wat 'ie was, Skippy was eerder al met een meisje verdwenen. We namen een taxi naar de club Plac maar werden keihard geweigerd aan de deur! De stuurman had een mouwloos shirt aan en voldeed dus niet aan de dresscode. Ook zwaaien met extra geld wilde niet helpen dus doken we weer een taxi in op weg naar plan B: de Bamboe. Bamboe was een club met harde muziek en veel mensen in een kelder zonder airco. Mijn blend-in-with-the-locals theorie wilde de hele dag al niet echt vlotten en ook hier ging die vlieger niet op: we waren met z'n drieën heel erg wit. Dus wat doe je dan? Bier halen en keihard de dansvloer op: laat zien dat je er bent! :-D Versieren was niet nodig, vrouwen zat en allemaal nieuwsgierig. Meestal was dat allemaal wel leuk en aardig maar bij twee Big Mamma's vond ik het soms wat spannend als die me dansvloer over trokken.

Toen de dansvloer echt leeg begon te worden namen we een taxi terug naar de haven. Bij gebrek aan licht was het moeilijk te zien of de chauffeur goed reed maar ik had het idee dat er iets niet goed was. Toen hij opeens afsloeg wist ik het: hij reed nu de sloppenwijk in die we eerder die dag hadden gezien. We riepen dat hij moest stoppen maar dat deed hij pas een paar honderd meter verder. We wilden betalen en verder zelf lopen maar hij wilde ons per se naar het schip brengen, hij wist een andere route. We vertrouwden het voor geen meter dus stapten uit en meteen kwam er iemand op de auto af. Gelukkig niet op ons maar op de chauffeur en ze kregen meteen schreeuwende ruzie. Pogingen om te sussen hielpen niet en al snel kwamen meer en meer mensen uit hun bed.

Terwijl we wat afstand namen en alvast geld bij elkaar zochten voor de taxi liep de menigte op tot zo'n twintig man, die het allemaal niet met elkaar eens waren. Geen idee waar de ruzie over ging! De stuurman stortte zich de menigte in en drukte de chauffeur de het geld in z'n hand waarna we snel wegliepen. De mensen die achter ons aan kwamen kregen een sigaret als ze ons met rust zouden laten en zo lieten we de chaos achter ons.

Toen we bij de goede poort aankwamen maakten we de bewaker wakker, gaven hem een paar euro en zo kwamen we terwijl het langzaam licht werd om 05:30 weer terug aanboord.