Afrika

Het gerucht over Afrika is bevestigd en erger nog: we gaan in time-charter. Niet een reisje naar Afrika en dan weer snel terug naar Europa, maar zes maanden in dienst van een Afrikaans bedrijf varen. Geen idee waar die ons naartoe sturen maar we zullen daar dus wel in de buurt blijven.

Meteen komen de verhalen. Van havens midden in de bush die zo klein zijn dat er geen sleepboten zijn, van havens waar het strand aansluit op de woestijn en verhalen over water. En die laatste verhalen zijn minder. We maken ons eigen water aanboord. Door zeewater te verhitten in een vacuumverdamper verdampt een deel van het zeewater. Dat condensaat wordt opgevangen en dat is dus puur water, zoet water. Dat wordt nog behandeld met een sterke UV lamp zodat alle bacterien die er nog in zouden zitten doodgaan. Dan gaat het water in de drinkwatertank.

Maar die watermaker heeft een beperkte cappaciteit, die van ons al helemaal. Het is een oud beestje die maar iets van acht ton water per dag kan maken, en dat is ook ongeveer wat we verbruiken. Daarbij kan ie alleen gebruikt worden als het schip vaart omdat de restwarmte van de hoofdmotor wordt gebruikt voor het verhitten van het water.

Als we dus voor anker moeten daar worden eerst de toiletten afgesloten. Doorspoelen moet dan dus met een emmer zeewater. Ook de douches moeten er op een gegeven moment aan geloven, dan krijg je 1 keer per dag een emmer om je mee te wassen.

Het water is wel behandeld met die UV lamp maar omdat het nog een tijdje in de drinkwatertank zit (die al 25 jaar oud is) is het niet optimaal om te drinken. Smaakt beetje raar, niet helemaal schoon en er zitten geen zouten en mineralen in. Als je zweet raak je al zouten kwijt en als je dan dat zuivere water drinkt raak je daar nog meer mineralen mee kwijt (osmose).

Normaal gesproken drinkt iedereen aanboord dus mineraalwater uit flessen. Je kan niet voor zes maanden mineraalwater mee nemen als je vertrekt uit Europa en in het verleden is gebleken dat flessen minraalwater die in Afrika aangekocht werden niet te vertrouwen waren.

Daarbij zal het in de machinekamer makkelijk 50 graden worden als we varen en krijg je in iedere haven alle inspectiediensten aanboord die altijd wel een overtreding verzinnen die je af moet kopen met sterke drank of sigaretten. Van het schip af gaan is vaak niet mogelijk of onveilig en al het volk wat er op en rond het schip rondloopt heeft intresse in handel, legaal of illegaal.
Tijdens m'n vorige stage kon ik nog een kleine krokodil ruilen voor een doos cola maar dat was alleen een speciale aanbieding. Alles werd continu aan je opgedrongen of van je afgetroggeld. De HWTK had toen binnen drie minuten bijn mijn helm, overal en schoenen verkocht.

Ach, het wordt vast heel leuk, maar ik heb er niet echt zin an.