's Middags trekt de wind aan, de golven volgen al snel. Ze komen beide van bakboord in, en het schip begint steeds heftiger te slingeren. 's Avonds neemt de wind niet verder toe maar de golven worden hoger en hoger. Tijdens het eten grijpt iedereen regelmatig naar de tafel om ter voorkomen dat men niet achterover valt als het schip weer een haal maakt. Koffie kopjes vallen om, brood schuift van de borden af.Er zit niet veel anders op dan vroeg m'n bed in te kruipen. Ik heb voor de zekerheid alles nog eens goed op m'n bureau gelegd op een manier dat het er niet af kan vallen. Het schip gaat steeds weer wilder bewegen, slingert steeds verder naar bakboord en stuurboord. Terwijl alles toch van m'n bureau af valt heb ik moeite om in bed te blijven liggen. Uren gaan voorbij terwijl ik blijf zoeken naar een goeie houding. Op m'n buik diagonaal over het bed? Op m'n rug? Het maakt allemaal niet uit. Rond middennacht valt m'n stoel met een grote klap om. Ook in de crew messroom, die aan mijn hut grenst hoor ik steeds meer lawaai. Stoelen schuiven heen en weer in de touwen waar ze mee vast gezet zijn, sausflessen rollen heen en weer in de kasten.Slapen gaat duidelijk niet meer lukken. Ik stap uit bed, breng de belangrijkste papieren die van m'n bureau vielen in veiligheid en pak m'n telefoon om een zacht muziekje (mp3) op te zetten. Hoewel ik af en toe wegdoezel bestaat de rest van de nacht uit wachten tot de wekker eindelijk gaat.
Bij het ontbijt wordt duidelijk dat niemand heeft geslapen vanacht. De matrozen mogen niet naar buiten dus zullen vandaag binnen schilderen. Ook in de machinekamer is het rustig. De Meester is spoorloos, de tweede machinist zit in de controlekamer te roken en de derde machinist zit helemaal beneden in een hoekje, volgens mij is hij zeeziek. De fitter is achter z'n draaibank gaan zitten en maakt al z'n gereedschap schoon. Niemand heeft werk voor mij dus kijk ik of alles in de stores nog goed zeevast staat en dwijl ik hier en daar wat olie op. Dit wordt een dag van wachten op morgen.
Bij het ontbijt wordt duidelijk dat niemand heeft geslapen vanacht. De matrozen mogen niet naar buiten dus zullen vandaag binnen schilderen. Ook in de machinekamer is het rustig. De Meester is spoorloos, de tweede machinist zit in de controlekamer te roken en de derde machinist zit helemaal beneden in een hoekje, volgens mij is hij zeeziek. De fitter is achter z'n draaibank gaan zitten en maakt al z'n gereedschap schoon. Niemand heeft werk voor mij dus kijk ik of alles in de stores nog goed zeevast staat en dwijl ik hier en daar wat olie op. Dit wordt een dag van wachten op morgen.
1 opmerking:
Jeetje Joepje...Ik werd zeeziek van het lezen over de storm..Dikke kus Sylmom
Een reactie posten