zaterdag 8 maart 2008

Friday Night: To the club!

Niet dus. Aanboord kun je moeilijk uit gaan en ook de bar die aanboord was is al jaren terug gesloten. Deze vrijdag was toch best aardig.
Ik had samen met de derde machinist de smeerolie purifier overhaald maar toen we het ding weer helemaal in elkaar gezet hadden bleek dat 'ie niet goed op toeren kwam. Na een half uur alles te hebben geprobeerd bleek er niets anders op te zitten dan het ding weer helemaal uit elkaar te halen. Het was rond 18:00 uur (etenstijd) toen bleek dat er een sollenoid klep stuk was gegaan. Toen we die hadden vervangen en de purifier weer helemaal in elkaar hadden gezet was het al 19:30.
We hadden natuurlijk honger als een paard maar op voorstel van de derde gingen we aan het bier. Ik had al honger en dorst en op een lege maag komen die biertjes natuurlijk lekker hard aan :-) En toen kwam het hoogtepunt van de avond: in de keuken stonden nog broodjes Shoarma op ons te wachten! Wat een feest! Zeker met de zelfgemaakte knoflooksaus van de kok (en na al dat bier).
Geluk zit soms in de kleine dingen :-)
Toen ik om 21:00 m'n kooi in kroop viel ik heerlijk snel in slaap. Maar goed ook, want drie uur later moest ik er al weer uit om te bunkeren...

Als het Golft, don golft het goed...





's Middags trekt de wind aan, de golven volgen al snel. Ze komen beide van bakboord in, en het schip begint steeds heftiger te slingeren. 's Avonds neemt de wind niet verder toe maar de golven worden hoger en hoger. Tijdens het eten grijpt iedereen regelmatig naar de tafel om ter voorkomen dat men niet achterover valt als het schip weer een haal maakt. Koffie kopjes vallen om, brood schuift van de borden af.Er zit niet veel anders op dan vroeg m'n bed in te kruipen. Ik heb voor de zekerheid alles nog eens goed op m'n bureau gelegd op een manier dat het er niet af kan vallen. Het schip gaat steeds weer wilder bewegen, slingert steeds verder naar bakboord en stuurboord. Terwijl alles toch van m'n bureau af valt heb ik moeite om in bed te blijven liggen. Uren gaan voorbij terwijl ik blijf zoeken naar een goeie houding. Op m'n buik diagonaal over het bed? Op m'n rug? Het maakt allemaal niet uit. Rond middennacht valt m'n stoel met een grote klap om. Ook in de crew messroom, die aan mijn hut grenst hoor ik steeds meer lawaai. Stoelen schuiven heen en weer in de touwen waar ze mee vast gezet zijn, sausflessen rollen heen en weer in de kasten.Slapen gaat duidelijk niet meer lukken. Ik stap uit bed, breng de belangrijkste papieren die van m'n bureau vielen in veiligheid en pak m'n telefoon om een zacht muziekje (mp3) op te zetten. Hoewel ik af en toe wegdoezel bestaat de rest van de nacht uit wachten tot de wekker eindelijk gaat.
Bij het ontbijt wordt duidelijk dat niemand heeft geslapen vanacht. De matrozen mogen niet naar buiten dus zullen vandaag binnen schilderen. Ook in de machinekamer is het rustig. De Meester is spoorloos, de tweede machinist zit in de controlekamer te roken en de derde machinist zit helemaal beneden in een hoekje, volgens mij is hij zeeziek. De fitter is achter z'n draaibank gaan zitten en maakt al z'n gereedschap schoon. Niemand heeft werk voor mij dus kijk ik of alles in de stores nog goed zeevast staat en dwijl ik hier en daar wat olie op. Dit wordt een dag van wachten op morgen.

Black-Out

Het was me al langer duidelijk dat de generatoren aanboord op het randje werkten van wat mogelijk was. Als er een ladingpomp gestart werd brande het licht minder fel, als er een pomp werd afgezet brande het licht feller dan normaal. Als aanboord de stroom uitvalt is dat niet omdat er een stop is doorgeslagen maar omdat de electricitijdscentrale (generator) er mee is gestopt.
We aten erwtensoep vandaag, omdat het zaterdag was. En net toen de spekpannenkoeken werde opgediend ging het mis. Je hoorde de generator door z'n hoeven zakken, de lichten werden zwakker en vielen uit. Nog even leek de generator zich nog te herstellen maar hij storte daarna toch in elkaar.Even was het donker en stil (op het alarm na), toen starte de noodgenerator waardoor de noodverlichting weer ging branden. De machinisten en ik renden inmiddels richting machinekamer. Onderweg snel nog een zaklamp grijpend doken we naar beneden. Vanuit de donkere controllekamer werd geprobeerd een van de 3 generatoren weer op te starten, iets wat pas na twee minuten lukte. Daarna was het een kwestie van alles weer opstarten en de noodgenerator stoppen.
Toen we een half uur later weer aan tafel kwamen waren de mensen van dek al klaar met eten en was de tafel al half afgeruimd. De overgebleven pannenkoeken waren inmiddels koud.

Bezoek aan Sines [ 2 ]

Opnieuw liggen we weer in Sines. Door wat onvolkomenheden is er vier uur vertraging met de lading. Naar voor het bedrijf maar gunstig voor mij: het sludge afgeven begint nu namelijk niet meer om 4 uur 's ochtends (als de ladingwerkzaamheden klaar zijn) maar pas vier uur later, om 08:00.
Vanavond gingen Frans (Indonesische leerling) en ik de wal weer op. Portugal heeft een andere tijdzone dan de rest van europa, iets waar wij geen last van hebben omdat we aanboord gewoon 'boordtijd' aanouden. Bij het aanvragen van de taxi was ik dat alleen even vergeten. Het was 17:50 boordtijd en ik wilde een taxi om 18:00 "Ok, you will have a taxi in one hour and ten minutes from now" Oeps.
In de bibliotheek registreerden we ons netjes voor een computer en de mevrouw zij er waarschijnlijk iets aardigs over in het Portugees terwijl ze ons een computer toewees. Helaas hield het netjes registreren ook in dat je netjes wordt weggestuurd als je tijd om is :-)
In de stad kwamen we nog wat andere bemanningsleden tegen en omdat we honger hadden gingen we wat eten bij een Chinees restaurant. Dat was toch even anders dan in Nederland. Ik werd niet echt wijs uit de kaart dus bestelde gewoon maar een Babi pangang. Dat hadden ze niet! Ook Foe yong hai, Koeloyoek, bami en nasi kenden ze niet. Ondertussen werd ik uitgelachen door de Indonesische bemanningsleden: hoe ik op het stomme idee kwam om Indonesische gerechten in een Chinees restaurant te bestellen? De Chinese restaurants in Nederland zijn vaak Chinees - Indisch, en kennelijk vooral dat laatste. Het eten wat we uiteindelijk kregen was lekker en kwam overeen met wat je in Nederland bij de Thai zou krijgen.
Het plan was om na het eten de kroeg in te gaan maar het was al 22:00 uur en het was donderdag avond: alles was dicht. Sines is duidelijk geen studentenstad.

Foto's Sines [ 2 ]